Vaginale Schimmel - Oorzaken, symptomen en behandeling

Als het jeukt en brandt in de intieme omgeving, vrezen veel vrouwen meteen dat ze een geslachtsziekte hebben, maar meestal is een vaginale schimmel de boosdoener. Ondanks deze onaangename symptomen durven veel vrouwen niet naar een gynaecoloog te gaan, omdat velen zich ook schamen voor hun partner. Zo hopen ze dat de symptomen vanzelf weer zullen verdwijnen. Schimmelinfecties kunnen snel en gemakkelijk worden behandeld. Vaginale schimmel is ook een veel voorkomend probleem: er wordt geschat dat drie op de vier vrouwen minstens één keer in hun leven last heeft van een schimmelinfectie in hun intieme zone.

Een vaginale schimmel is een infectie met een ontsteking van het vaginale slijmvlies als gevolg. Het wordt meestal veroorzaakt door gistschimmels (candida albicans). De infectie is echter geen ziekte, maar een verstoring van de natuurlijke vaginale flora.

Net als de darmen bevat de vagina altijd natuurlijke bacteriën die gezond zijn voor het lichaam. Ze houden de pH-waarde van je vagina in balans en voorkomen zo de verspreiding van ziekteverwekkers. Alleen als dit wordt verstoord en de gist schimmels zich sterk vermenigvuldigen, ontstaat er een vaginale infectie.

De volgende oorzaken kunnen een vaginale schimmel in de hand werken:

• De inname van antibiotica
• Een verzwakt immuunsysteem
• Een zwangerschap
• Het nemen van de anticonceptiepil
• Ziektes zoals diabetes
• Stress
• Slechte of overdreven intieme hygiëne
• Geslachtsgemeenschap, als de partner geïnfecteerd is
• Strakke synthetische kleding
• Te snel of te traag werkende schildklier
• Voeding met veel suiker

Het is niet altijd nodig om bij een gynaecoloog langs te gaan, aangezien een vaginale schimmelinfectie makkelijk en snel te behandelen is. Als je echter niet zeker bent of je hiermee te kampen hebt, de symptomen niet zomaar verdwijen, of de schimmelinfectie terug opduikt na een korte tijd, moet je contact opnemen met je gynaecoloog.

Er bestaan een aantalantifungale middelenzonder voorschrift tegen een vaginale schimmelinfectie. Deze bestaan meestal uit een combinatie van een crème voor uitwendig gebruik en tabletten of zetpillen die je met behulp van een applicator in de vagina kan inbrengen. Daarnaast zijn er ook producten die alleen uit een crème bestaan, die ook met een applicator kan worden ingebracht. Tijdens de menstruatie is een interne behandeling echter niet aanbevolen, omdat het bloed de actieve bestanddelen weer uit het lichaam spoelt. Gedurende deze tijd is het zinvol om alleen een crème op de buitenkant van de vagina aan te brengen. Afhankelijk van het product duurt de therapie één tot drie dagen. Daarna zou de natuurlijke vaginale omgeving weer in balans moeten zijn en zou de infectie, samen met alle klachten, verdwenen moeten zijn.

Het is belangrijk dat je altijd de bijsluiter van het product leest en de instructies goed volgt. Stop de behandeling niet vroegtijdig, ook al zijn de symptomen al verdwenen. Anders bestaat het risico dat niet alle schimmels worden gedood en de klachten na een tijdje terugkomen.

Naast deze medicatie worden er ook vaak bepaalde huishoudmiddeltjes aanbevolen tegen vaginale schimmelinfecties. Deze gebruik je echter best met de nodige voorzichtigheid en alleen als aanvullende therapie. Vervang een medische behandeling nooit met huishoudmiddeltjes.

Nu we alle oorzaken op een rijtje hebben gezet, is het duidelijk dat de ontwikkeling van een vaginale schimmel soms voorkomen kan worden.

Met deze zeven tips kan je het risico op een vaginale schimmelinfectie verminderen:

• Voor de intieme hygiëne gebruik je best alleen water en, indien nodig, een milde pH-neutrale waslotion. Vermijd dus frequente schuimbaden, geparfumeerde zepen of intieme sprays.
• Als je naar het toilet gaat, veeg dan altijd van voor naar achteren en nooit andersom.
• Draag geen te strakke synthetische kleding, vooral geen synthetisch ondergoed. Kies voor iets meer luchtdoorlatends.
• Gebruik geen inlegkruisjes met plastic of parfum.
• Het is aan te raden om je handdoeken, ondergoed en washandjes elke dag te vervangen en ze op 60°C te wassen.
• Deel je handdoek of washandje niet met anderen.
• Zorg ervoor dat je gezonde voeding eet met zo min mogelijk suiker.

Vaginale schimmel is besmettelijk en kan tijdens de geslachtsgemeenschap worden overgedragen aan je partner. Als een man is aangetast door een schimmelinfectie, wordt dit een penisschimmel genoemd. Dit kan onder bepaalde omstandigheden weer gevolgen hebben voor de vrouw. Om deze voortdurende wederzijdse infectie te voorkomen, moet je partner ook worden onderzocht en behandeld, ook als er geen symptomen optreden. De meest voorkomende symptomen van een penisschimmel zijn verkleuring van de huid, jeuk en een branderig gevoel.

Het is ook aan te raden om geen geslachtsgemeenschap te hebben tijdens de schimmeltherapie. Zodra de therapie is afgelopen en je volledig vrij bent van symptomen, ben je niet langer besmettelijk.

Door hormonale veranderingen komen vaginale schimmels vooral voor tijdens de zwangerschap. Ook als de schimmelinfectie zich niet verspreidt naar de baby in de baarmoeder, moet de vaginale schimmel zo snel mogelijk worden behandeld, vooral tegen het einde van de zwangerschap. Dit is nodig omdat de schimmels tijdens de bevalling op het lichaam van de baby kunnen terechtkomen, wat vooral gevaarlijk is voor prematuurtjes. De schimmels kunnen dus bijzonder gevaarlijk zijn bij een vaginale bevalling. Het is belangrijk om naar een gynaecoloog te gaan als je tijdens je zwangerschap last hebt van een vaginale schimmel. Die zal je waarschijnlijk gedurende zeven dagen een zeer effectieve anti-schimmelcrème voorschrijven. Deze wordt bijzonder goed verdragen en is onschadelijk voor het kind. In geen geval mogen er tijdens de zwangerschap tabletten of andere schimmelwerende middelen in de vagina worden ingebracht.

Gepubliceerd op: 18.10.2023

____________________________________________________________________________________________________________________________